پاییز
جمعه, ۲۱ مهر ۱۳۹۶، ۱۲:۱۴ ق.ظ
فصل پرواز ، فصل کوچیدن، فصل باران بی امان، پاییز
میروی تا دوباره بغض کند، توی آغوش آسمان ، پاییز...
کافه شعر
شعر بنوشید
آخرین مطالب
- ۹۶/۰۹/۲۰یاد ایام...
- ۹۶/۰۹/۱۱کمی فکر کن...
- ۹۶/۰۹/۰۱Hopeless
- ۹۶/۰۸/۰۸قدم قدم...
- ۹۶/۰۸/۰۶باید تا دیر نشده پیدایت کنم!
- ۹۶/۰۸/۰۵ناگهان و به تدریج...
- ۹۶/۰۸/۰۴مرا دریاب
- ۹۶/۰۸/۰۲گاهی دلم به آسمان خیره می شود...
- ۹۶/۰۷/۲۶بی جواب...
- ۹۶/۰۷/۲۵تنهایی
پاسخ:
پرنده ای که فراموش کرده پر دارد
پرنده ای که فراموش کرده پر دارد
پرنده ای که فراموش کرده پر دارد
پرنده ای که فراموش کرده،
پر دارد!
به آسمان زده امشب، سر سفر دارد...
۲۱ مهر ۹۶ ، ۰۰:۲۹
معصومه
معصومه
خیال کرده که یک عمر همسفر دارد...
پرنده‌ای که فراموش کرده پر دارد
دلی عجیب پریشان و دربه‌در دارد
دلش گرفته از این خاک و کوچ خواهد کرد
غریب و خسته و تنها سر سفر دارد
ز چشم‌های زمین‌گیرش آسمان دور است
کجا نشسته و فکر کجا به سر دارد؟
پرنده‌ای که دلش را به آسمان داده است
ز چشم‌های ترش آسمان خبر دارد
یکی شبیه خودش را به خواب می‌بیند
که فکر پر زدن اندیشة گذر دارد
ز خواب می‌پرد و می‌پرد به صد امید
خیال کرده که یک عمر همسفر دارد
شبیه من به زمین خورده، سخت می‌پوسد
پرنده‌ای که فراموش کرده پر دارد